
مولانا علی، اُمُّنا زهرا باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است ماه عزای فاطمه روح مُحرم است در فاطميه از دل و جان گريه میكنيم همراه با امام زمان گريه میكنيم (مولانا علی، اُمُّنا زهرا)۳ لعنت بر آنكه برتن اسلام خرقه كرد اين قوم متحد شده را فرقه فرقه كرد تكفير دشمنان علی رُكن كيش ماست هر كس مُحِب فاطمه شد، قوم و خويش ماست (مولانا علی، اُمُّنا زهرا)۳ ما بیخيال سيلی زهرا نمیشويم راضی به ترك و نهی تَبَری نمیشويم قرآن و اهل بيت نبی اصل سنت است هر كس جدا ز اين دو شود، اهل بِدعَت است ما از اَلَست طايفهای سينه خستهایم ما بچههای مادر پهلو شكستهایم امروز اگر كه سينه و زنجير میزنيم فردا به عشق فاطمه شمشير میزنيم (مولانا علی، اُمُّنا زهرا)۳ ما را نبی قبيلهی سلمان خطاب كرد روی غرور و غيرت ما هم حساب كرد از ما بترس،طايفهای پر ارادهایم ما مثل كوه پشت علی ايستادهایم از اما بترس، شيعهی سرسخت حيدريم جان بركفان جبههی فتوای رهبريم از جمعهای بترس كه روز سوارهاست پشت سر امام زمان ذوالفقارهاست از جمعهای بترس،كه دنيا به كام ماست فرخنده روز پر ظفر انتقام ماست (مولانا علی، اُمُّنا زهرا)۳ برپا شده است در دل من خیمهی غمی جانم چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی عمریست دلخوشم به همین غم که در جهان غیر از غمت نداشتم یار و همدمی (ابی عبدالله، یا اباعبدالله)۳