مدینه و دم غروبش
یه بقیع و غم غروبش
من نمیام مدینه دلیلشم همینه
این که حرم نداری
باز منو گریه زاری
یه دنیا بی قراری
من نمیام مدینه دلیلشم همینه
یاد غمات می‌افتم
کجا به پات بی‌افتم
من که همیشه گفتم
خاک پاتم و
خدا می دونه گداتم و
داری تو دستات براتمو
هر چی می خوام و
مزد نوکریم
کی میده جز حضرت کریم
حرف الان نیست از اون قدیم
داری هوامو
یه حسن و یه دنیا صبرش
یه بقیع و چهار تا قبرش
مدینه و دم غروبش
یه بقیع و غم غروبش
***
من نمیام مدینه دلیلشم همینه
کرببلا رو دیدم
دور حرم دویدم
کجاها پر کشیدم
من نمیام مدینه دلیلشم همینه
چطور باید ببینم
دارم رو خاک می شینم
عقده بشه تو سینم
سینه زنم
گریه کن داغ تو منم
از روضتم دل نمی کنم
روضه ت همینه
راهیو که بست ،
تو کوچه ها بی حیای پست ،
گوشواره مادر و شکست
اُف به مدینه
مدینه زخم ما نمک خورد
تو کوچه مادرت کتک خورد
مدینه و دم غروبش
یه بقیع و غم غروبش
***
