ساقیِ دریادل، اباالفضل
بردی از دنیا دل، اباالفضل
ای فدای چشمای زیبات
این سرِ ناقابل اباالفضل
ابروهات سلاحه، شمشیرت نگاهه
دشمن هم نفهمید این چهره‌‌س یا ماهه
جونمو اَبروهای مایلت می‌گیره
نفس دشمن در مقابلت می‌گیره
صبحِ روز صفِّینِ تو هنوز یادم هست
مالک اشتر رو شمایلت می‌گیره
اباالفضل مولانا، اباالفضل مولانا
پرچمت بالاتر، اباالفضل
ساقیِ نام‌آور، اباالفضل
اومدی دنیا و با تو
شد مجسّم حیدر، اباالفضل
قد و بالات رشیده، اخلاقت حمیده
من میگم خدا باز حیدر آفریده
بایدم اینقدر باوقار و رعنا باشه
آقازاده‌‌ست باید شبیه بابا باشه
پرچمش بین آسمونیا معروفه
رایتُ العباس بایدم که بالا باشه
این سرِ ناقابل فدا سر زینب
خیلی ارادت داره محضر زینب
جون من و هر چی که نوکرِ زینب
نذرِ یک لبخندِ برادر زینب
