چقدر تو سینه غم داری
هنوز غریب و بی‌یاری
الان هزار و چند ساله
برا حسین عزاداری
فدای اون شال سیاهِت
با روضه‌های قتلگاهِت
(گریه‌ام می‌گیره) ٢
جدّت رو تشنه سر بریدن
چه بد به خاک و خون کشیدن
(عالم بمیره) ٢
عزا عزای گوداله، عَجِّل فَرَج اَباصالح ...
(همیشه اشک تو جاری
برات همیشه غم‌باری) ۲
هزار و نهصد و پنجاه
زخم و جراحت کاری
از گریه‌های روز و شبات
برای عمّه جان سادات
(گریه‌ام می‌گیره) ٢
محاله تو هیئت نباشی
صورت‌تو هی می‌خراشی
(عالم بمیره) ٢
عزا عزای گوداله، عَجِّل فَرَج اَباصالح ...
* * * *
(اَخَا الغریب، اَخَا المظلوم
نداره این دلم آروم) ۶
دلم می‌خواد با سوز و آه
فدا بشم تو این راه
تموم زندگیم نذر
نگاه تو عزیزَ الله
ای مرهم تموم دردام
دنیای بی‌تو رو نمی‌خوام
(ای یار زینب) ٢
از زندگی بی‌تو سیرم
برای غربتت بمیرم
(سالار زینب) ٢
(اَخَا الغریب، اَخَا المظلوم
نداره این دلم آروم) ۴
نذار به غم بشم محکوم
چطور ببینمت مظلوم؟
قبول کن این عزیزامو
بگیره تا دلم آروم
مظلومی تو دل‌خراشه
مگر که زینب مُرده باشه
(تنها بمونی) ٢
الهی خاک زیر پات شَن
بذار دوتا گلم فدات شَن
(تو نوجوونی) ٢
(اَخَا الغریب، اَخَا المظلوم
نداره این دلم آروم) ٢
خدا را شاکرم دلبر
فدات شدند غلام آخر
لیاقتی به اون‌ها داد
بشن تو راه تو پرپر
نخور تو غصّه‌ای عزیزم
واسه تو دارم اشک می‌ریزم
(از بس غریبی) ٢
اگر خرابه حال و روزم
برای غربتت می‌سوزم
(که بی‌حبیبی) ٢
اَخَا الغریب، اَخَا المظلوم
نداره این دلم آروم
