
پُرِ مرواریدِ شوقِ، تو صدفهای دریا رویِ دستها گل میباره از بالا بالا برای دلهای عاشق صلواتی شد رفتنِ تا عرشِ اَعلیٰ مادرِعالم مادر شد، پدر اُمَّت شد بابا آسمونی، بیکرونی، یابنحیدر یامجتبی یاحبیبی، یاطبیبی، یابنحیدر یامجتبی نیمهی ماه و شبِ عاشق شدن شد اسم سفرهی خدا، بیتالحسن شد سرخ و سبزِ سفرهی افطارِ امشب سفرهدارِ مُرشِدِ حسین و زینب ای که نور سیمای تو، آتش طور موسی تو مدینه خونَت عرشِ معراجِ عیسی شده با دستِ ابراهیم به اشارهی ابروی تو، کعبه مُهَیا تو حکومت داری آقا، بعدِ حیدر براین دنیا تویِ جام دست من، پُر از شرابه از شمیمِ این شراب، حالم خرابه دلِ من میگه که این مستی حلاله عاشقی کردن بدون تو مَحاله عطرِ یادت، جاریِ با، عطرِ کوثر، یابنالزهرا یابنیاسین، یابنطاها، یابنحیدر، یابنالزهرا یه ستاره بعد از خورشید میشه تو عالم پیدا پسرِ اول میرسه از نسل مولا روزیِ کل هستی رو خدا میبخشه بعد از هر لبخندِ زهرا دیدنش احساسی داره که لطیفه مثل رویا این تویی که پیرِ مکتبِ حسینی این منم پِیروِ مکتبِ خمینی ای دلیل آیههای قلهوالله بی قرارِ تو منم الحمدلله عاشقونه، بیبهونه، بیقرارم یابنالزهرا آرزومه، روی پاهات، سر بذارم یابنالزهرا (کریم آل طاها یا حسن مجتبی، یا حسن مجتبی)۳