شور به پاکرده‌ایم ماه محرم سلام

شور به پا کرده‌ایم، ماه محرم سلام
تازه شب اول است، اذن بده یا امام

باز به دنبال من، پیک فرستاده‌ای
باز به دنبال من، این منِ کوفی مرام

سلسله‌ی موی دوست حلقه‌ی دام بلاست
هر که در این حلقه نیست، فارغ از این ماجراست

خواهی که نباشی زِ غمش بی‌نصیب
خواهی که شوی فانیِ راه حبیب
(ای دوست و اوصیکَ بِهذَا الغریب)۲

علم برپا شد جهان غوغا شد
به دور پرچم باز شبیه این ماه

(و صَل اللهُ عَلَی الباکینَ)۲
علیکَ یا المظلوم، ابا عبدالله

ابا عبدالله...

(آتش عشق‌است و نیست، حرف صغیر و کبیر
در طلبت هستی‌ام، سوخت اَجِر یا مُجیر)۲

پیر و جوان می‌رسند، سینه‌زنان می‌رسند
به کربلا با دَمِ: ای که به عشقت اسیر

ای که به عشقت اسیر خِیل بنی آدم است
(سوختگان غمت با غم دل خرمند)۲

تا آتش عشقت به دل افتاد حسین
در خانه‌ی دل شور دگر داد حسین
تا شام ابد خانه‌ات آباد حسین

(تو ثاراللهی، تو تنها راهی)۲
سر و جان عشاق فدای این راه

(و صَلَ اللهُ عَلَی الباکینَ)۲
علیکَ یا مظلوم، ابا عبدالله