دنیای بی کربلا مثل زندونه برام

دنیای بی کربلا مثل زندونه برام 
چشمای گریه کُنا مثل بارونه برام
از دنیا فقط حرم می‌مونه برام

پاشو رفیق، کربلا بازم ما رو صدا کرد
سه سال گذشت، باز سه ساله کربلا رو وا کرد 

دارم کوله بارمو می‌بندم
ثانیه ثانیه رو می‌شمارم
از حالا خواب اینو می‌بینم
که پامو تو موکبا می‌ذارم 

(ای مردِ کربلا، کاری کن که نوکرت برگرده کربلا

نیت کردم راهی شم با اسم ام‌ُّالبنین
تو چشمای خیس من شوق دیدارو ببین
دیدار ما ظهرِ روز اربعین

حسین حسین، اربعین روی منم حساب کن
حسین حسین، منو هم قربونیِ رُباب کن

قلبم رو وقفِ علمدار کردم 
من به مهربونیت اقرار کردم 
روزیِ سالمو تامین کردی 
هر دفعه تو موکبت کار کردم 

(آقایِ کربلا، لک زده دلم برا شب‌های کربلا)۲