دیگه راحت شد حیدر از غم و غصه و درد میشه مهمون زهرا با روی گلگلون و زرد میره از خونه مولا مثل زهرا شبونه میزبانش تو جنت مادر قد کمونه شهادت مرتضیست ، شب یتیمی ماست عزای شیر خداست ، (دل نجف و کربلاست)۲ شال عزا گردن حسینه و مجتباست (حضرت صاحب زمان امشبو صاحب عزاست)۲ علی علی جان علی ، علی علی جان علی ... (میره مردی که هر شب رو دوشش نون و خرما)۲ (میگرفت و میبردش در خونه یتیما)۲ میره مردی که دردش رو میگفت با دل چاه میکشید از ته دل (همیشه ناله و آه)۲ شهادت مرتضاست ، همونی که لافتیست کشته به شمشیر کین ، درد آقا بی دواست شال عزا گردن حسینه و مجتبیست (حضرت صاحب زمان امشبو صاحب عزاست)۲ علی علی جان علی ، علی علی جان علی ... شده تَر چشم زینب تو دلش غم نشسته (نمیتونه ببینه بابا فرقش شکسته)۲ (اما باید ببینه یه روزی توی گودال)۲ (یک بدن بی سر و تنی که میشه پامال)۲ (اونکه زیر دست و پاست ، پیکر ارباب ماست)۲ سری که از تن جداست ، ذبیح کرب و بلاست (اونکه به سر میزنه خواهر خون خداست)۲ (اونکه خمه قامتش مادر مادر خون خداست)۲ حسین حسین ، جان حسین ...