هر عاشقی که لایق وصلِ نگار نیست
هر دل برای عشقِ علی بی‌قرار نیست
گاهی برای جار زدن از ولای او
جایی رفیع‌تر زِ بلندای دار نیست
باید چگونه گفت که فضلش بیان شود؟
مَردی که قدر او به کسی آشکار نیست
سوزانده است هُرم نگاهش عقیل را
در عدل او که صحبت ایل و تبار نیست
شاهی که هم‌نشین فقیران کوفه است
جاه و مقام در نظرش اعتبار نیست
با افتخار نوکر این خانواده‌ایم
گفتن زِ غیر آلِ علی افتخار نیست
****
عشق من و تو چه ماجرایی دارد
این قصّه چه شاهی و گدایی دارد
من بِین صفا و مروه می‌گویم
ایوانِ نجف عجب صفایی دارد
****
بعد صد سال اگر از سرِ قبرم گذری
من کفن پاره کنم زندگی از سر گیرم
ذکر دل بُوَد یا علی مدد
بی‌حد و عدد یا علی مدد
