دختری که یک‌تنه فاتح شاماته

دختری که یک‌تنه فاتح شاماته
رقیه ساداته
اون سه‌سالشه ولی قبله‌ی حاجاته
رقیه ساداته
همه‌ی زندگیِ عمّه‌ی ساداته
رقیه ساداته

قدم گذاشت توی خرابه لرزید
ستون دربار بنی‌اُمیّه
نوشته روی بیرق اباالفضل
رَفَعَ الله رایَةُ الرقیه

ای جانِ حسین، قرآنِ حسین
دیدن داری تو به روی دستان حسین

شهزاده‌ی عشق، دردانه‌ی عشق
جانم جانم جانم بانوی دمشق

مولاتی رقیه جان...
****
دختری که شهر شامو کرده ویرانه
دخترِ سلطانه
اون که طعنه زد به بنت اِبن مرجانه
دخترِ سلطانه
هم مطهّر است هم حضرتِ ریحانه
دخترِ سلطانه

خون علی توی رگاش می‌جوشه
دختری که از این قبیله باشه
کسی که جاش رو شونه‌ی عموشه
باید علمدارِ عقیله باشه

حلمای حسین، دنیای حسین
دلداده‌ی سقّایی و زهرای حسین

شهزاده‌ی عشق، دردانه‌ی عشق
جانم جانم جانم بانوی دمشق

مولاتی رقیه جان...
****
دختری که شاه‌بانوی بلافصله
عشق اباالفضله
تو کَرم مثل امام حسن یَمِ فضله
عشق اباالفضله
راه ما با این سه‌ساله تا خدا وصله
عشق اباالفضله

کسی که پای درس عشق زینب
حرف نجابت و حیا شنیده
تو کربلا برادراشو میده
یک نخی از معجرشو نمیده

طوبای حسین، لیلای حسین
ای دلبرِ دلربای زیبای حسین

شهزاده‌ی عشق، دردانه‌ی عشق
جانم جانم جانم بانوی دمشق

 مولاتی رقیه جان...