نگم چی دیدم، که موسفیدم

نگم چی دیدم، که موسفیدم
چقدَر تو کوچه‌ها همراه مادر دویدم
چهره‌ی زردم، دستای سردم
روی خاک دنبال گوشواره‌ش بودم پیدا نکردم

وای غرور واسم نذاشتن
جلو من رو چادرش هِی پا می‌ذاشتن
اومدم کمک کنم بهش نذاشتن

دیگه پا نشد
یه جوری مادرمو زدن که مثل قَبلنا نشد
دیگه پا نشد
آخ چقدر صدا زدم یکی کمک کنه

ضربِ پا زدن
مادرم مشغول صحبت بود که اینا بی‌هوا زدن

یارالی ننه...

نشد که پاشه، بغض تو صداشه
دل مادرم به این خوش بود که یه مَردی باهاشه
صدام پیچیدش، تو کلّ شهر و
یه نفر کمک کنه مغیره کشتش مادرم رو

وای می‌دونست پابه‌ماهه
می‌دونستن مادر من بی‌گناهه
یه جوری زدن تنش کلاً سیاهه

تو گوشم صداست
مادرم رو می‌زد و با طعنه هِی می‌گفت علی کجاست؟
تو گوشم صداست
علی می‌دونه که زنش روی خاکِ کوچه‌هاست؟

یارالی ننه...
****
امّا هنوزم می‌گم همیشه
هیچ مصیبتی مصیبتای کربلا نمی‌شه
کاشکی بمیرم من واسه زینب
فکر نمی‌کردم یه روز حسینشو نشناسه زینب

وای رگاته نامنظّم
پاشو خواهرت اومد بین نامحرم
شده بی‌چاره دیگه چاره‌ی عالم

بی‌هوا می‌کِشه
یه نفر بگه به خولی موی سوخته رو کسی نمی‌کِشه

نه سری مونده، نه تنی مونده
نه به روی صورتت دهنی مونده
کار دنیا رو، از رو ناچاری
وسط این‌همه مَرد یه زنی مونده

تو رو از شلوغی بیرون بکِشه 
بیرون بکِشه، بیرون بکِشه
با همون دست پُر از خون بکِشه
بیرون بکِشه، بیرون بکِشه

نیزه از این تنِ بی‌جون بکِشه
بیرون بکِشه، بیرون بکِشه
خنجر از لب و دندون بکِشه
بیرون بکِشه، بیرون بکِشه

بغل جسمت ساز و آوازه
نگران کشته شدی که چشات بازه
من فقط می‌خوام پیش تو باشم
ولی خولی طرفم نیزه می‌ندازه

آخ ببین حرمله دنبال منه
دنبال منه، دنبال منه
اینم از بختم و اقبال منه
دنبال منه، دنبال منه

نمی‌دم پیرهنتو مال منه
مال منه، مال منه 
واسه داداشمه اموال منه
مال منه، مال منه

از خدا بی‌خبرا، من از حسین بی‌خبرم
یه لباس پاره هم نمونده از برادرم
از بقیّه بگذرم من از سنان نمی‌گذرم
****
والله وقاحت داره
خیمه نرید برادرم رو خیمه غیرت داره 
والله وقاحت داره 
زنده‌ست هنوز ببینید انگشتشو حرکت داره 

شیب گوداله و شاهِ بی‌ردا
وا محمّدا، وا محمّدا
عمّه‌جان رو به مدینه زد صدا:
وا محمّدا، وا محمّدا