نسیم دل ربای ماه ماتم

نسیم دل ربای ماه ماتم ، که تو دل حسینیا وزیده ...
نفس گرم مادر مدینه است ، که تو فضای روضه ها دویده ...
مادر تو حرم ، مهمون حسین ، با پیراهن پر خون حسین ...
با گریه ی ما گریه می کنه ، با سختی شبا سینه می زنه ...
بعد یه عمر گدایی کردن آقا ، شب جمعمو گم کردم عزیزم ...
همیشه آبرو داریمو کردی ، خدا نیاره آبرو بریزم ...
دور از تو شدم ، دردم شده باز ...
دستامو بگیر ، سردم شده باز ...
با این که بدم ، تو خوب منی ...
دل خواه منو ، محبوب منی ...
آقای غریبم ...
روزی هزار دفعه باید بمیرم برای حسرت ندیدن تو ...
برای سنگی که خورده به پیشونیت ...
برای لحظه ی سر بریدن تو ...
ای کشته ی اشک ، آقای منی ...
لب تشنه ی آب خونین دهنی ...
ای شاه شهید ، کو پیروهنت ؟
آقای غریب پس کو کفنت ؟
آقای غریبم ...