(سلسله‌ی موی دوست) ۲
(حلقهٔ دام بلاست) ۲
(هر که در این حلقه نیست) ۲
حسین...
هرگز گره‌ام از حرمت واشدنی نیست
غیر از تو کسی در دل من جا شدنی نیست
یا أباعبدالله...
از نوکر بد هر کس بپرسد بگوید
ارباب به خوبیه تو پیدا شدنی نیست
حسین مولا...
یا أباعبدالله...
آفرینش ز غبار حرم توست حسین
آسمان سایه نشین عَلم توست حسین
(دائما ذکر تو گویم همه جا، چون گویم) ۲
هر کجا نام تو آید حرم توست
حسین مولا...
یا أباعبدالله...
شاه صفین اگر مالک اشتر دارد
خسرو ماریه عباس دلاور دارد
یا أبوفاضل...
(حمزه گر شیر نبی بود و علی شیر خدا) ۲
او هژبری چو أباالفضل غضنفر دارد
أبوفاضل...
نام عباس که بردم دهنم آب افتاد
گویی روی لب من عسل ناب افتاد
دل به دریا زدگانش چه فراوان شدن
تا که تصویر رخ ماه تو در آب افتاد
طاق ابروی تو را کافر بی‌ایمان ریخت
سجده کرد و همه‌ی عمر در محراب افتاد
