دردا که زدن آتش بیت الله سرمد را از دود سِیَه کردن آن خولدِ مُخدر را تنها نه فقط زهرا، کشتن محمد را ذُرّیّهی احمد را میثم نه همین حمله بَر خانهی مولا شد هنگامهی عاشورا، آغاز از آنجا شد نوش سردارِ من که میبینم از شهادت لبالبی عباس کوفیان فوج فوج میتازند وای بَر خیمههای بیعباس