بِالرّوح بِالدَّم لبَّیکَ یا حسین...
...
بر برج ولایت است کوکب زینب
علّامه‌ی نارفته به مکتب زینب
گفتم به خرد یگانه‌ی دوران کیست؟
بی‌پرده دوباره گفت: «زینب، زینب»
بِالرّوح بِالدَّم لبَّیکَ یا حسین...
...
سری به نیزه بلند است در برابر زینب
خدا کند که نباشد سر برادر زینب
حسین...
...
بودند دیو و دَد همه سیراب و می‌مکید
خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا
زان تشنگان هنوز به ایّوب می‌رسد
فریاد العطش ز بیابان کربلا
...
از سر سفره‌ی تو نون و نمک می‌برم
مست و خراب توام، از دنیا بی‌خبرم
گره زدم دلمو به پرچمات یا حسین
به عشق روی تو من عمریه در به درم
حسینِ من
غریب و بی‌کفن کربلا
