
نوکر درباریام، دربار مأوای من است زیر سقف عرشی هیئت فقط جای من است بیسوادم، مینویسم عشق، میخوانم حسین «حا و سین و یا و نون» کلّ الفبای من است حسین... ... نانخور ارباب با ارباب همسفره شده این هم از رعیتنوازیهای آقای من است آرزوهایم فقط یک جا خلاصه میشوند «کربلا» رویای قصر آرزوهای من است من به عشق حرمت زنده هستم یا حسین میگم توی بزم تو مستم سربلندم از همه عالم چرا که مثل خدا من حسینو میپرستم