برات سینه می‌زنم اگه خوبم اگه بد

برات سینه می‌زنم اگه خوبم اگه بد
برات سینه می‌زنم بی حساب وبی عدد
برات سینه می‌زنم زیر سنگای لحد
برات سینه می‌زنم

وقتی سینه می‌زنم یادت باشه
کبودی رو تنم یادت باشه
چشم به راهتم بیایی آقاجانم
لحظه‌ی جون دادنم یادت باشه

می‌دونی می‌دونم که خیلی بیچاره‌م
می‌دونم می‌دونی چقدر دوسِت دارم

(دوسِت دارم ابی عبدالله)

غروب گریه می‌کنم
واسه رفتنِ دم غروب گریه می‌کنم
واسه زینب و غم غروب گریه می‌کنم 
غروب گریه می‌کنم

رفتنت از تو حرم ما رو کُشته
غصّه‌ی اون قد خم ما رو کشته
نه فقط تو و رباب و زینب رو
روضه‌ی مشک و علم ما رو کشته

چی میشه
بغل وا کنی توی آغوش گرمت بمیرم
تصَدّق علینا فقیرم فقیرم فقیرم
حسین جان

شکستم
به غیر از تو آقا به هیچکی دل نبستم
من هرجا نرفتم فقط پای روضه‌ت نشستم
حسین جان

اباالفضل
بجز این روضه‌ها حالی نمی‌خوام
اباالفضل بدون کربلا سالی نمی‌خوام
اباالفضل 

عزیزم
ببین اشکامو پای غم‌های زینب می‌ریزم
من از کربلا دور که میشم شبیه مریضم 
حسین جان

یه عمره جوونیمو گذاشتم پای روضه
بمیرم برای تشنگیت آقای روضه

حسین، وای وای عزیزدلم