ماکو ماکو ماکو مِثلُکَ الغَریب

ماکو ماکو ماکو مِثلُکَ الغَریب

[ روح الله بهمنی ]
ماکو ماکو ماکو مِثلُکَ الغَریب
تشنه و گرسنه سر بریدتت شمر نانجیب
آقای غریب
خاکی شد صورت تو روی زمین خَدُّالتریب، خَدُّالتریب 

جاریه خونت، به لبه جونت 
اینقدر زدن دیگه شکسته دندونت 

پَرِتو میزد، سَرِتو میزد
خنجرش نمی‌برید خواهرتو میزد

پیچیده تو گودال آهِ مادرت 
وحشیانه لشکری تو قتلگاه ریخته رو سرت
آهِ مادرت
افتاده تو دست خولی و سنان موی دخترت، موی دخترت

ناگهان میزد، بی‌امان میزد 
این سنان بی‌حیا چه قدر سنان میزد
بی‌حیا میزد، بی‌هوا میزد
کعب نِی به شونه‌های عمه جان میزد

همه منتظرن مادرش برسه 
کاش صدای برادر به خواهرش برسه 
دست قاتل اگه به سرش برسه
آخ خدا به داد موی دخترش برسه

(سَیّدُالشهدا یا مقطع الاعضا)

نظرات