حسین...
(کربلا گرد و غباره
فاطمیه شد دوباره
(کجا دارن میرن این همه سواره))۲
دوباره سینه‌ای شکست
ناله‌ی من اثر نکرد
کاری که نعل تازه کرد
(تیزی میخ در نکرد)۲
بیا به دارالحرب یا کاشف الکرب...
(میخوام بگم، روضه‌ی میخ درِ مدینه رو
(بیا ببین، تو ندیدی آخه زخم سینه رو))۲
الا العباس واویل، حسن تنهاست واویل...
(شاخ شمشاده حسینه)۲
مثل اولاده حسینه
(وقت رزمِ تازه داماده حسینه)۲
لشکر کینه‌ی جمل
برای جنگ اومدن
تا گفت اناابن المجتبی
(سنگ دلا سنگ زدن)۲
بیا به دارالحرب یا کاشف الکرب...
(وا حسنا، کشته شد امانت برادرم)۲
(بیا ببین، شده هم قد علی اکبرم)۲
الا العباس واویل، حسن تنهاست واویل...
عمو حسین...
((این کریم ابن کریمه)۲
(ده ساله که یتیمه)۲
(کربلا وقت بلاهای عظیمه))۲
(پا می‌کشه روی زمین، گرفته راه نفسم)۲
(قاتل اومد بالا سرش، خدا کنه دیر نرسم)۲
بیا به دارالحرب، یا کاشف الکرب...
روی تنش، جای نعل مرکبا نقش شده
(روی زمین، پیکرش مثل علی فرش شده)۲
الا العباس واویل، حسن تنهاست واویل...
(از حسن هر کس که در دل کینه داشت)۲
ضربتی بر جسم قاسم می‌نواخت
قاتل قاسم کند این زمزمه
می‌کشم او را به یاد فاطمه
