سر زد از افقِ عشق، نور حیّ تعالی

سر زد از افقِ عشق، نورِ حَیّ تعالی
کعبه شد متبرّک با ولادت مولا
اومده اونی که بوده علّت خلقتِ همه دنیا

علی عالی علی والی علی والا
علی مولا، علی مولا

اومده هم‌نفس اُمّ اَبیها
علی مولا، علی مولا

هیبت نامش با قلبا چه‌ها کرده
هر کی شد عَبدش دنیارو رها کرده

تو دل عالم چه شوری به پا کرده
کعبه رو حیدر آغوششو وا کرده

الحمدلله الَّذی خَلَقَ نورِ المرتضی... 

شد دلیل نزولِ آیه‌های شریفه
ای فدای مقامش جونِ هر چی خلیفه
وقت خطبه و تو مباحثه جاهلا رو حریفه

علی شافی علی کافی علی اعلی
علی مولا، علی مولا

تکیه داده به اسمش عرش مُعَلّی
علی مولا، علی مولا

واسه پابوسش قلبم می‌زنه بدجور
نور ایوونش کرده عالمو پُرنور

به عشقش حتی داده آهنم انگور
هر کی مولا رو دوس نداره چشمش کور

الحمدلله الَّذی خَلَقَ نورِ المرتضی... 

هم‌طراز و مقامش، هیچ بنی بشری نیست
غیر خونه‌ی مولا، هیچ‌ کجا خبری نیست
جز نجف واسه شیعه هیچ‌ کجا خونه‌ی پدری نیست

اَشهَدُ اَنَّ علیً ولیُ‌الله
علی مولا، علی مولا

روی قلبم حک شده با خط خوانا
علی مولا، علی مولا

هیشکی غیر مولا امامُ الاُمَّة نیست
جز علی مصداقی برا عدالت نیست

حق بدون حیدر اصلا حقیقت نیست
سرقت القابش به جز حماقت نیست

مولانا علی...