غبار ماتم تو آبرو به من بخشید به عالمی ندهم این غبار ماتم را اگر بناست دمی بی تو بگذرد عمرم هزار بار بمیرم نبینم آن دم را حسین یادم نمیرود که همه عزّتم تویی من پای سفرهی تو شدم محترم لطفی که کردهای تو به من مادرم نکرد ای مهربانتر از پدر و مادرم