
ظاهراً از ریا ابا دارم باطناً ادعا ادا دارم کُفرِ من هست حُبِ دیده شدن شرم از روی انزوا دارم های و هوی مرا نگاه نکن پولِ خُردم سر و صدا دارم این نداری تمام دارایی ست راضیام من که فقر را دارم هر چه داردکریم ،مال گداست هرچه دارم من از شما دارم پیش مردم مرا خراب مکن به همه گفتهام تو را دارم لنگِ محشر نمیشوم چون که از طریق ؛ آبله به پا دارم برسد پای من به کرب و بلا با ابالفضل تو حرف ها دارم من حرم لازمم دلم تنگ است روزگارم ببین به هم خورده تو عراقی و من هم ایرانم سرنوشت این چنین رقم خورده