هر ساله میرم آغوشِ حسین کنار شش‌گوشه

هر ساله میرم آغوشِ حسین کنار شش‌گوشه

[ وحید شکری ]
هر ساله میرم آغوشِ 
حسین کنار شش‌گوشه
هر نوکری آرزوشه بشینه رو فرشش

تو روضه نیّت می‌کنم 
دارم عبادت می‌کنم 
انگار زیارت می‌کنم 
خدا رو تو عرشش

غم تو مثل گنجینه
رسیده سینه به سینه
از بس که اسمت شیرینه
حسین اباعبدالله، حسين اباعبدالله 

خدا می‌دونه پایینِ 
پایِ تو دنیام تضمینه
تویی رفیق دیرینه
حسین اباعبدالله، حسین اباعبدالله 

اَبر و باد و مَه و خورشید فَلک در کارند
تا دل عالمیان را به حسین بسپارند

یا حسین و یا حسین و یا حسین... 
****
با روضه نجوایی دارم شور تماشایی دارم
سر روی تربت می‌ذارم به عشق روی تو

ملائکه پشت درند
این حال خوبو می‌خرند
مارو به جنّت می‌بَرند
به آبروی تو، به آبروی تو

هرکی به روضه مأنوسه
حال و هواشم مخصوصه
انگاری رفته پابوسِ
حسین اباعبدالله، حسین اباعبدالله

ایران همیشه نامیه 
به شیعه‌ی امامیه
جمهوری اسلامیِ
حسین اباعبدالله، حسین اباعبدالله

ما همه تا به قیامت شدیم اَعوانِ حسین
هستیم جمهوریِ اسلامیِ ایرانِ حسین

یا حسین و یا حسین و یا حسین...

نظرات