حسین مولا مولا مولا مولا

حسین مولا مولا مولا مولا

[ عباس طهماسب پور ]
حسین مولا مولا مولا مولا 
همه مجنون، یکی لیلا

که اونم فقط تویی آقا 
***

مایۀ آرامشم، سایۀ آسایشم 
تابع فرمایشم، امر تو رویِ چشم 

فکر تو را هم به عمل می‌کشم
ذکر تو را مثل عسل می‌چشم

خاک تو بودن همۀ ارزشم 
از تو فقط تو همۀ خواهشم

باعث پیدایشم، پاسخ هر پرسشم 
تابشی و بارشم، مدح تو شد گویشم 

هیأت تو مرکز آموزشم، منبر تو اسلحۀ دانشم
سینه زنی‌های تو رزمایشم

(عاشق خدمت، توی این ارتشم) 2
ای که جز نوکریت فخری به اجدادم نیست 

این که نوکر شدم از کِی به خدا یادم نیست 
بگذر آدمیان طعنه زنندم گویم 

هر که خود را سگ کوی تو نخواند، آدم نیست
حسین مولا مولا مولا مولا 

همه مجنون، یکی لیلا
که اونم فقط تویی آقا 

***
دلبر فرزانه‌ام، عاشق دیوانه‌ام 

شمعی و پروانه‌ام، گنجی و ویرانه‌ام
طائرِ قدسیِ حرم خانه‌ام

نامِ گُلت نغمه مستانه‌ام 
منحنیِ گنبد تو لانه ام 

در پی دامم، نه پی دانه‌ام 
حُبِ صمیمانه‌ام، لطف کریمانه‌ام 

بحرِ غریبانه‌ام، پای تو جانانه‌ام
خاک درت مسندِ شاهانه‌ام

خاک عزا بر سرِ بیگانه‌ام
ریخته‌ای تو چه به پیمانه‌ام

(مستِ رخ ِساقی میخانه‌ام) 2
علقمه مست سبویِ حرم عباس است 

جنّت آیینۀ روی حرم عباس است 
من که حاجت ز حسین می‌طلبم می‌دانم 

پرچم شاه به سوی حرم، عباس است
حسین مولا مولا مولا مولا 

همه مجنون، یکی لیلا
که اونم فقط تویی آقا 

***

نظرات