دستت به نشانۀ گدایی بالا

دستت به نشانۀ گدایی بالا 
گو ذکر حسین، با صدایی بالا

یک دست شدند زیردستانِ حسین
ای پرچم هر چه کربلایی بالا

دستی به سینه محکم، به سینه محکم
دستی شبیه پرچم، شبیه پرچم

وقت جنون رسیده، جنون رسیده 
این تو، این اسم اعظم، این اسم اعظم 

با هر حسین حسینت، حسین حسینت
آتیش بزن به عالم، بزن به عالم 

وقتی حسین حسینت، می‌پیچه درهم 
زهرا زبون می‌گیره، به به جانم 

ما را به عشق این دم، می‌خره از دم 
ذکر حسین رو دم بگیر، وای 

سینه بزن علم بگیر، وای 
فکرِ طیّ‌العرضِ تا کربلا هستی 

پس سر جات قدم بگیر، وای
ذکر حسین رو دم بگیر، وای

حالت موج یَم بگیر، وای 
بعد از این‌که از چشمات اشک‌و گرفتی 

از هیأت حرم بگیر، وای
ارباب می‌بینی، اینا لشگرتن، همه نوکرتن

ارباب می‌بینی، اینا کفترتن، همه دم پَرِتن
ارباب می‌بینی، شما سر بطلب، فدایِ سَرتن

سینه بزن، ذکر بگو، پابکوب
پرچمتو به عرشِ اعلاء، بکوب

این رجز و بر سرِ اعداء، بکوب
ما همه سربازِ توایم فرمانده

امر کنی سری به پیکر مانده
عمری حرم با دلامون، بازی کرد

از تو به کفترات حرم، پر مانده
دل ما بین حریم دو برادر مانده

فقط امضای حرم از سوی مادر مانده
نذار درمانده بشیم فقط همین در، مانده

پشت دریم، در واکن، شاه کریم، در وا کن
بخشش از بزرگتره، کوچکتریم، در وا کن 

در وا کن، که گدای روی ماه تو ایم 
در وا کن ما همه غلام سیاه تو ایم 

در وا کن مستحق یک نگاه تو ایم 
در وا کن ما همه غلام سیاه تو ایم

نوکر بودیم، نه از طفلی از ازل حسین
کاش تکلیف رو بدونیم حدِاقل حسین

کی می‌گیریم ضریحت رو در بغل حسین
صلی الله علی‌الباکین علی‌الحسین 

کاش زهرِ هجر بشه با وصلت عسل حسین 
کاش دور تو بگردیم بعد دور یَل حسین

کاش دور ما بگرده اونجا اجل حسین 
صلی الله علی‌الباکین علی‌الحسین