یه وقتایی آدم دلش گریه می‌خواد

یه وقتایی آدم دلش گریه می‌خواد

[ امیر برومند ]
یک وقتایی آدم دلش گریه می‌خواد
مناجات شب هام همین گریه هامه 

برا اینکه همواره یاد تو باشم 
یک تسبیح تربت همیشه باهامه 

تا واشد، چشم من، به سمت تو بوده نگاهم 
نداشتم، پناهی، حسینیه شد سرپناهم 

پناه آخر منی، دعای مادر منی
تنها تو یاور منی، تنها تو یاور منی

دنیا به چه دردی میخوره 
وقتی دقیقه ها شده، برام اسارت 

دنیا به چه دردی میخوره
 وقتی نمی‌تونم برم، حرم زیارت

چشماتو ببند، خیال کن الان کربلایی
چشماتو ببند، خیال کن که با زائرایی
وقتی عاشقی، تو همونجایی

چشماتو ببند، اگه گذاشت گریه‌ی بی امونت 
چشماتو ببند، چای عراقی بخور، نوش جونت 
حالا که شده گریه مهمونت

از ما که گذشت، الهی هیچ کس از سفر جا نمونه 
از ما که گذشت، الهی هیچ کس دیگه تنها نمونه 
از ما که گذشت

دلم بدجوری شکست، هرکاری کردم، نشد که برم 
حسین، این همه زائر زیادی بودم  نبردیم حرم 

چشماتو ببند، میترسم‌حسین
به دنیا اعتمادی ندارم، میترسم حسین

سرم روی ضریحت نذارم، من که تشنه‌ی روز دیدارم
چشم بهم زدیم، شبای بی قراری تموم شد
چشم بهم زدیم، شبای روضه داری تموم شد
فصل گریه و زاری تموم شد

ترسم از اینه، نباشم و سال بعد و نبینم 
زیر خاک باشم، نبینم زائر اربعینم 
ترسم از اینه، حرم و میبینم 

آرزوم اینه که پای عشق تو موسپید شم 
آرزوم اینه، که پیش مادرت، رو سفید شم 
آرزوم اینه 

از ما که گذشت، الهی هیچ کس از سفر جا نمونه 
از ما که گذشت، الهی هیچ کس دیگه تنها نمونه

نظرات