
من یه پرندم خدائیه دلم رو خاکم اما هوائیه دلم قاتل هر چی جدائیه دلم شکر خدا که رضائیه دلم رضا کیه شهنشاه خراسان و میگم رضا کیه شَه خطهی شیران و میگم رضا کیه پل برکت ایران و میگم اَلسلطان اباالحسن .. خالق منان رها خواسته منو بندهی باب شفا خواسته منو قبلهی عشقم میشه کرب و بلا اما برای رضا خواسته منو خواسته من و که پروانهی مرقدش بشم خواسته من و که جلد بوم مشهدش بشم خواسته من و گدای شاه و مسندش بشم اَلسلطان اباالحسن ... من یه پرندم گدای کرمم دونه بگیر شَه محترمم عاشق اشک چشای ترمم زنده شده از شفای حرمم شفا کجاست توی صحن گوهرشاد رضا شفا کجاست دم پنجره فولاد رضا شفا کجاست میون دست صیاد رضا اَلسلطان اباالحسن ...