
امام رضا فرموده چشمی که گریهکنِ ما بوده از آتیش دورش میکنن با ما محشورش میکنن پیش خدا همین دو قطره اشک آبرومه چشام همین که توی روضه خیس شه تمومه درست همین لحظس آقامه که رو به رومه زحمت شد برات اومدی سر بزنی به نوکرات زحمت شد برات کاش میگفتی ما بیایم تا کربلات دلم تنگه... امام صادق فرمود با صدایی که شده بغضآلود تو مَقتل آزردن تو رو تنها گیر آوردن تو رو غریب گیر آوردنت... به سمت تو پردهنشینای حرم دویدن چه موقعی بالای قتلگاه رسیدن من که میگم صدای مادرت رو هم شنیدن مادر به فدات زیر نیزه در نمیومد صدات مادر به فدات کاشکی من بودم تو قتلگاه به جات حسین جانم...