ما خانه به دوشان بیابان بلاییم
[ حاج امیر عباسی ]- 11K
- 3
- 0
ما خانه به دوشان بیابان بلاییم در موج بلا غرقه‌ی صهبای ولاییم پیش از گِل آدم به گُل اشک نوشتیم این نامه که از آب و گل و کرب و بلاییم بالله قسم کعبه‌ی ما روی حسین است حتّی به سوی کعبه اگر رو بنماییم خاموشی دوزخ ز سرشک بصر ماست دل‌سوختگان پسر فاطمه ماییم از خاک اگر خلق شدیم این شرف ماست خاکیم ولی خاک قدوم شهداییم تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد به سر آید غم هجران تو یا نه ای تیر غمت را دل عشاق نشانه جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه
