تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم رود، از هر مژه چون سیل روانه (خواهد به سر آید، غم هجران تو یا نه ای تیر غمت را دل عشاق نشانه ) ۲ جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه(۲) ما خانه به دوشان بیابان بلاییم در موج بلا غرقهی سهوای بلاییم بالله قسم کعبهی ما خون حسین است حتی به سوی کعبه اگر رو بنماییم خاموشی دوزخ به سرشک بشر ماست دل سوختگان پسر فاطمه ماییم(۲) حسین یابن الزهرا...