
نذار دیرشه نذار گناها سمت من سرازیر شه نذار که گریههام بدون تاثیر شه نذار که نوکرت تویِ گناه پیر شه گرفتارم آخه مگه به غیرِ تو کیو دارم؟ به کِشتیِ نجاتِ تو امیدوارم حسین همه جوره بهت بدهکارم تویی امیدِ عبدِ بیچاره یا ثارالله وابن ثاره شنیدم این اشکا اثر داره یا ثارالله وابن ثاره یا ثارالله وابن ثاره ... قبولم کُن بزار تا آخرین نفس گدات باشم تویِ شلوغیهای روضههات باشم منم یه گوشه و کنار باهات باشم دلم تنگه نذار این نوکرِ تو بیسعادت شه نذاری دوری از حرم یه عادت شه نذاری اربعین برام یه حسرت شه دلم هوای کربلا داره یاثارالله وابن ثاره چشام داره برا تو میباره یاثارالله وابن ثاره یاثارالله وابن ثاره ... کجا بودی؟ لحظهای که امامتون صداتون کرد هِی گریه کرد و زیر لب دعاتون کرد، وقتی میونِ قتلگاه نگاتون کرد کجا بودی؟ وقتی با خنجر اونو بی هوا میزد با لبِ تشنه مادرو صدا میزد سرش جدا میشد و دست و پا میزد حرمله کرد پیرهنشو پاره یاثارالله وابن ثاره شمر از سرش دست بر نمیداره یاثارالله وابن ثاره یاثارالله وابنثاره ... کجا بودی؟ وقتی که خیمهگاهِ مولا غارت شد وقتی که سهم خواهرش اسارت شد وقتی به دخترِ علی اهانت شد کجا بودی؟ با ناسِزا بچهها رو که میبردند سَرِ روی نیزهها رو که میبُردند با گریه گوشوارهها رو که میبُردند زینب به جز حسین کیو داره؟ یاثارالله وابن ثاره سرش رو نیزهها گرفتاره یاثارالله وابن ثاره یاثارالله وابن ثاره ... نگات کردم صورتمُو به سمت قتلگات کردم با گریه و ناله حسین صدات کردم ببخش اگه تو مَقتَلِت رهات کردم غریب بودی بدونِ حُرّ و مسلمُ و حبیب بودی زیر سُم اسبای نانجیب بودی برات بمیرم، الْخَدِّ التَّریبِ بودی چشام فقط برا تو میباره یاثارالله وابن ثاره روی لبام خدانگهدارِ یاثارالله وابن ثاره یاثارالله وابن ثاره ...