دو تا اباعبدالله

دوتا ابا عبدالله

یکی رئیس مدهب
یکی عزیز زینب

داره یه ابا عبدلله حرم و شور اربعین
داره یه ابا عبدالله یه مزار خاکی همین

غربت و گریه و ناله آخر ماه شواله
روضه‌ی حضرت صادق یک گریزش به گوداله

غریبب آقام

شهید زهر کینه تشنه لب و تنهایی
به یاد عاشورایی

شمشیر رو سرت بود اما
سر تو روی نی نرفت

شمشیر رو سرت بود اما
خواهرت بزم می نرفت

نمیه شب چی کشیدی تو
پشت مرکب دیودی تو
کی می‌دونه چه حرفا از یک یهودی شنیدی تو

تاب دویدن ز پی اسب ندارند
شیخ محاسن سپید و طفل سه ساله

غریب آقام