خرم دل آن کس که عزادار حسین است

خرم دل آن کس که عزادار حسین است

[ حاج مهدی سلحشور ]
خُرَّم دلِ آن‌کس که عزدارِ حسین است
از صِدق و صَفا خادمِ دربارِ حسین است

از آتشِ فردای قیامت بُوَد ایمن
آن دیده که امروز گُهَربارِ حسین است

حاجی طَلبد کَعبه و ما کربُبلا را
راهِ حَرَمِ دوست زِ دربارِ حسین است

گر هست شما را هَوَسِ روضه‌ی رضوان
ما را هَوَسِ دیدنِ رخسارِ حسین است

در روزِ جزا چون ز لَحد سَر به دَر آرم 
چشمم همه‌جا در پِیِ دیدارِ حسین است

روشن بُوَد این نکته که خورشیدِ جهان‌تاب
یک ذَرّه‌ای از پَرتُوِ اَنوارِحسین است
****
دلم بَد شد اما رهایش نکردی
تو از بِینِ خوبان جدایش نکردی

محرّم رسید و غلامِ تو برگشت
نَظَر بر دلِ بی‌وفایش نکردی

چرا برنگردد مگر با نگاهی
تو بَندِ محبّت به پایش نکردی؟ 

شده کفش‌دارِ دَمِ دربِ هیئت
تو دیگر چه کاری برایش نکردی؟

نظرات