خدا نیاره مادری که داره طفل شیرخواره ببینه هیچی تو سینه شیر نداره، خدا نیاره آبو نبندید من اگه شیر ندارم بهم نخندید میوه ی نو رَسَم رو از شاخه کندید، آبو نبندید بغل گرفتمش که خوابش ببره نَبُرد جای آب اشکای رباب رو بخوره نخورد خواستم که عمه اش رو صدایی بزنه نزد حداقل یه دست و پایی بزنه نزد مهتاب سحرم رو ازم گرفتید آی مردم پسرم و ازم گرفتید آی مردم ۲ آی مردم پسرم و ازم گرفتید آی مردم ۲ آخ که چه بد زد حرمله همین که تو میدون اومد زد تیری که باهاش ابوفاضل و زد، زد آخ که چه بد زد پدر که باشی وقتی روی دستته طفلی متلاشی نه میشه بشینی نه میتونی پاشی پدر که باشی کشتن شش ماهه کار نامرده نه من ارحم ترحمونی گفت رحم بکنه نکرد حسین میخواست علی رو تو خاک بذاره نذاشت بیشتر زمین و کند آب داشته باشه نداشت داد میزد جیگرمو ازم گرفتید آی مردم پسرمو ازم گرفتید آی مردم ۲ آی مردم پسرم و ازم گرفتید آی مردم ۲ مهتاب سحرم رو ازم گرفتید آی مردم پسرم و ازم گرفتید آی مردم ۲ لشکر آوردن پشت خیمه سر و از خاک در آوردن نوک نی زدن جلو مادر آوردن لشکر آوردن قافله میرفت جلو قافله مون حرمله میرفت اونقدر داد میکشید حوصله میرفت قافله میرفت نیزه رو هی تکون میدن که بیفتی نیفت گفتم که نیزه دار برات قصه بگه نگفت برا بمیرم اینا بی حیان تو با حیا میخوان که هر مجلسی که رفتیم تو بیای، نیای اسباب سفرم و ازم گرفتید آی مردم پسرم و ازم گرفتید آی مردم ۲ سرزمین بی حسین یعنی یه ویرونه هر جا بوی حرمو میدی یعنی خونه، زنده میمونه تو رو بارون خدا اشکمو باور کن این شبا تو بغلت حالمو بهتر کن، نگاه به نوکر کن بغل وا کن، که پناه خودمی بغل وا کن، تکیه گاه خودمی ۲ معرفت یعنی، خط به خط یعنی عَلَمَت یعنی ابی عبدالله بی کران یعنی، ضربان یعنی مهربان یعنی ابی عبدالله ابی عبدالله ۴ باز میگم تو خونواده ی منی قطعا من از این خونه و خونواده ام حتما، غبار خونهات من راست میگن که خاک سرده ولی تربت نه که ترانه ها میمیرن ولی نوحه ات نه، مردم روضهات نه بغل وا کن دیگه رو سفید بشم بغل وا کن که منم شهید بشم ۲ این پریشانی، مرثیه خوانی روضه گردانی، آبروی ما خیمه نورانی، مادرت بانی خان سلطانی آبروی ما ابی عبدالله ۴ حرم فقط حرم حسین حسین ۴