
کنیز زهرا غرق احساسم سرتا به پا مست گل یاسم امالبنین مادر عباسم آه و واویلا منم که چشمم به علی دوخته دیدم که صورتش برافروخته چرا که این خونه درش سوخته آه و واویلا گل علی میگن که پژمرده در پشت در بس که لگد خورده دائم اگر به شور و شینم من گریان ز داغ نورعینم من به یاد حنجر حسینم من آه و واویلا تنگی غروب و تنگی گودال شنیده ام به پا شده جنجال جسم حسین من شده پامال آه و واویلا نیزه به پهلویش فرو کردند جسم حسینو پشت و رو کردند شنیده ام که آن سرِ مه رو رو نیزه رفته ولی از پهلو رو نی با اصغر شده رو در رو آه و واویلا شنیده ام بعد تو ای دلدار که زینبو بردن سر بازار زینب کجا و طعنهی انظار آه و واویلا تو رفتی و روز حرم شب شد بیمعجری نصیب زینب شد https://www.beharalashar.ir/ beharalashar@