وقتی مُردم، کی جای من میاد زیارت

وقتی مُردم، کی جای من میاد زیارت

[ پیام کیانی ]
وقتی مُردم، کی جای من میاد زیارت
می‌شینه جلو ضریحت، می‌مونه به زیر سایت

وقتی مُردم، کی میاد سرِ مزارم
خودتم می‌دونی جز تو، به خدا کسی ندارم

تنگ میشه دلم برات، پدر و مادرم فدات
اگه مُردیم نیومدیم، یه سر بزن به نوکرات

وقتی مُردم کی جای من میاد زیارت
اربعین دورت می‌گرده به نیابت از رقیه‌ت

وقتی مُردم تو نرو مثل بقیه
رفیقامم میرن اما می‌مونه برام رقیه

زیر خاک یاورمی، تو پدر مادرمی
منو ببر پیش خودت، یه سوم محرمی

رفیقام خیلی مرد باشن تا مردنم بمونن 
رفیقام خیلی مرد باشن برام روضه بخونن

رفیقام خیلی مرد باشن یادم کنند تو روضه
سوم من بخونن روضه‌ی خانم رقیه

حتی زیر لحد بامه حسین
با محبت‌تر از بابامه حسین

شال از شونه‌ی مسیح انداخته
اندوه به دل ذبیح انداخته

جوری زلفتو گرفته دستش
انگار پنجه تو ضریح انداخته

اولین زائر تو نیزه است
اولین خادم تو سنگه

سر چادرم اگه دعواست
سر پیراهن تو جنگه

آره شمر راحتت نمی‌ذاره 
تشنه بودی که چشات تاره
****
کسی رو نداره این بینوا، الا حسین
همه‌ی رفیقامن نیمه راه، الا حسین 
در خونه‌ی هیشکی نرو، الا حسین

نظرات