
آه پناه عالم... نقشههامو رو آب میبینم یکی بگه که خواب میبینم سیدنا المظلوم سیدنا العطشان سیدنا الغریب ریان ابن شبیب جدمونو غریب گیر آوردن ریان ابن شبیب آبو واسه حبیب دیر آوردن تو شیب گودال سرازیر شد حسین پیر شد آه ریان قبل اسمش بنویس عطشان آه ریان، حتی از شریعه خورد حیوان لااقل صیدتو رو به قبله کن شمر حوصله کن، شمر حوصله کن اول بکش بعد هلهله کن شمر حوصله کن، شمر حوصله کن همه منتظرن مادرش برسه کاش صدای برادر به خواهرش برسه مادری در طواف قربانگاه هی بُنَیَّ بُنَیَّ میگوید تشنهای زیر نیزه گه مادر گه اُخَیَّ اِلَیَّ میگوید اتحاد هزار سر نیزه بدنش را چه نامرتب کرد کمک بوریا و مردم ده بدن شاه را مرتب کرد هرچه میخواهی بکن شمر در این قتلگاه مادرم آمده عریانم نکن عالمو بیقرار کنم، دختراتو چی کار کنم خودم پناه عالمم، کدوم طرف فرار کنم پناه حرم، کجا داری میگی بگو برادرم خاکی شده دوباره چادر مادرم این سیمرغ بیسر در دل افلاک شاه بیتِ الله در ایوان لولاک مانده در قتلگه از روز عاشور رد پای خدا بر صفحهی خاک سر نیزه تنت را به مصاف آمد بوی کوچه و تیغ و غلاف آمد ای قبلهگه کعبه یا ثارالله خنجر گردنت را به طواف آمد شاهی زیر سُمّ اسبو کی دیده خواهم نمازم را اقتدا کنم اما امام جماعت بی سر کی دیده گرگای تشنه سیراب شدن خونتو خوردن واویلا واویلا زینبو تنها گیر آوردن واویلا واویلا سر تو نقش فلک، نقش بیابون بدنت کشته ما رو بوی آب، قربون زخم دهنت از این معرکه دست بکش کشتی منو نفس بکش فقط یه داد غیرتی سر شمر و شبث بکش میون شعله ها آه، یکی صدا میزد آه علی سوختم، علی سوختم پناه عالمیان زینبت پناه ندارد به جز تو ای شَهِ خوبان،امیدگاه ندارد
علیرضا حسین زادهطیب الله