منو یه حال خوب رویایی

منم و یه حال خوب رؤیایی
منم و یه موج اشک دریایی

منم و یه دلِ خون، منم و تب جنون
منم و یه دهه شبهای شیدایی

سیاپوش عزای آقای غریبم هستم
دخیل دلمو به کتیبۀ غمش بستم

هوایی حرمه، هر چشمی که میباره
خداییه دلی که، محزون و عزاداره

خوش‌به‌حال اون کسی که تنها تورو دوست داره
رؤیامه، حسین

اونی که میخوامه، حسین
آقامه و مولامه و دنیامه، حسین

«یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله»
روزی یه سالو از اینجا دارم

دلِ پریشون از عاشورا دارم
بارونه چشِم ترم، وقتی که یه نوکرم

یعنی همه‌چیمو از این آقا دارم
دلی که برای پسر فاطمه غمگینه

حرمی شده که پر اجابت و آمینه
خدا میدونه اگه، کوهم باشه میپاشه

اگه توی روضه‌ها، بی‌تاب حسین باشه
هرکی تو دنیا با حسین باشه خدا باهاشه

خورشیده، حسین
پناه و امیده، حسین

یه نوره که تابیده و جاویده حسین
«یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله»

شبی که بی‌گریه سر شد دلگیره
دلی که نباشه عاشق میمیره

کسی که نونتو خورد، رزق یه عمرشو برد
مهمون تو دیگه از همه‌جا سیره

الهی که تا همیشه با غم شما باشم
الهی نفس آخرمو کربلا باشم

به بهونۀ تو و، عشق تو توی دنیام
به‌خاطر غمته، خیسه دوباره چشمام

من دم مرگم فقط آقای خودمو میخوام
مینالم، حسین

تلاطم عالم، حسین
محرم تو احسن الاحوالم، حسین

«یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله»
شاعر : حمید رمی

***