شکرِ خدا دوباره رسیدم کنارِ تو حتی شبی بدونِ تو خوابم نبرده است باور نمیکنم که تو رفتی و بعدِ تو یک اربعین گذشته و زینب نمرده است وقتِ وداع، دستِ تو داده توان به من ور نه که با تو زینبت از دست رفته بود با آخرین نگاهِ غریبانۀ تو و زخمِ کبودیِ لب از دست رفته بود دیگر ببین که آینهای زخم خوردهام از سنگهای کینه و از موجِ اشک و آه یک اربعین گذشته و حالا رسیدهام تا جان دهم کنار تو در بین قتلهگاه ***