سیّدتی بنتُ الحسین، دختر شاه عالمین
چقدر می‌چسبه اسم تو، وسط بین‌الحرمین
می‌خونن همه یا رقیه، همه جا رقیه
سلام ای دم زائرای، کربلا رقیه
تو شیرین‌ترین اسم روی عَلما رقیه
می‌پرسن کیه عشقو میگم: به‌خدا رقیه
باورِ منه، دختر حسین، مادرِ منه
چادر سرش، سایه‌ی سرِ کشور منه
جونِ حسین جونِ حسین، رقیه خاتونِ حسین...
****
صاحب نور منجلی، صاحب فیض ازلی
خواهرِ زین‌العابدین، دلبر عباسِ علی
چه اعلی نسبه رقیه، عجبه رقیه
می‌ارزه به جهان نمازِ یه شبِ رقیه
شده سیّده‌ی جلیله، لقب رقیه
که رفته به عموش اباالفضل، ادب رقیه
جونِ حسین جونِ حسین، رقیه خاتونِ حسین...
****
اون روزی که داره یزید، زبون‌درازی می‌کنه
دنیا می‌بینه زینب حماسه سازی می‌کنه
شبیه کرمِ عقیله است، جنمِ عقیله
یه لحظه هم زمین نیفتاد، عَلم عقیله
دوباره شده وقت تیغ، دودمِ عقیله
منم جزء مدافعانِ حرم عقیله
ما به صف می‌شیم با اشاره‌ی مرتضی علی
مثل سگ یهود می‌هراسه از ذکر یا علی
حیدر حیدر، حیدر حیدر...
