سفر کربُبلا سفرِ بندگیه
باعث برکته و نمک زندگیه
دعا کن تا زنده‌ای بشه قسمتت حرم
به خدا اگه نشه تهِ بیچارگیه
فرموده خدا سیرو فی الارض
کربلا برو حتی شده با قرض
این سفر رو هر طور شده برو یکبار
تو بهشت دنیا پا بذار
برو زیارت مرقدِ امام حسین
برو از اینجا به مقصدِ امام حسین
دلِ حسینیتو پَر بده این شبا
بشه کبوتر گنبدِ امام حسین
سفر کربُبلا سبدِ سعادته
مردنِ تو این مسیر مظهرِ شهادته
خیلی حسرت می‌خوره هر کسی جا بمونه
آخه رزق این سفر تضمینِ آخرته
فرموده خدا سیرو فی الارض
پاشو راه بیفت حتی شده تا مرز
اینجوری ثواب زیارتو داری
رو به کربلا که میاری
نداره اندازه رحمتِ امام حسین
کشتی مِهر و محبت امام حسین
خوش به حال دلِ نوکرا وقتی که
شافعِ روز قیامته امام حسین
سفرِ کربُبلا آرزوی انبیاست
محکِ معرفت و آبروی اولیاست
حرم مقدسش پناه شیعه‌ها و
اولین و برترین حرمِ امنِ خدا
فرموده خدا سیرو فی الارض
چشماتو ببند حتی شده باالفرض
چشم دل وا کن برو پایینِ پا
کربلایی شو با شهدا
صاحب نورِ مسافره امام حسین
صاحبِ جنّتِ زائره امام حسین
تو روایت اومده که شکسته نیست
نمازِ حاجیِ زائرِ امام حسین
من اهلِ کربلام خونه‌ام تو هیئته
من اهلِ کربلام عشقم رقیه‌اته
(جانم امام حسین)۲
