ای غریب من نذار که باشه غم نصیب من

ای غریب من نذار که باشه غم نصیب من

[ حسن رضاقلی ]
ای غریبِ من
نذار که باشه غم نصیبِ من
یه خواهش دارم نه نگی به من
ای مظلوم، ای مظلوم 

جانِ خواهرت
دوتا گل دارم نذرِ اصغرت
اگه که جون دادن فدا سرت
ای مظلوم، ای مظلوم 

(غمِ مادر بچه‌هاشه
ولی کاش دنیا نباشه
اگه باید پیشِ چشمام
سرت از پیکر جدا شه)۲

می‌ترسم اگه بمونن اینا 
جسمتو رو خاکا با حصیر ببینن 
می‌ترسم منو تو چشمِ اَنظار 
تو کوچه و تو بازار اسیر ببینن 

واویلا، آه و واویلا ...

*****

باز اومدم
می‌دونم تو خوبی، من بَدَم 
درو وا کردی تا که در زدم 
ای آقا، ای آقا

هستمو بگیر 
ولی مثلِ حُر دستمو بگیر
سراغِ قلبِ خستمو بگیر 
ای آقا، ای آقا

(دوسِت دارم بی‌اراده
تو دورت عاشق زیاده)۲
یه‌ بارم ما رو بغل کن
(شبیهِ جُوْن و جُناده)۲

دوست دارم غلام سیاهت باشم
حُرِّ نگاهت باشم، منم قبول کن
دوست دارم مثه سعیدت باشم
منم شهیدت باشم، منم قبول کن

واویلا، آه و واویلا ....

نظرات