زندگی را با عشق نوش جان

زندگی را با عشق، نوش جان باید کرد 
عشق در راه حسین، فوران باید کرد
تا بود چنین بوده تا باد چنین بادا 

بی همگان به سر شود، غمی نیست
بی تو به سر نمی‌شود حسین جان

ماه سرنیزه‌ی من، شب من، 
بی‌تو سحر نمی‌شود حسین جان

به کسی ندارم الفت یارا
ز جهانیان مگر تو جانا 
(لک لبیک حسین یا مولا)

اولین درسی که به بنی‌‌آدم داد 
اشک بر داغ تو بود، که خدا یادم داد 
فرمود حسین عشق است
تا بود چنین بوده، تا باد چنین بادا 

داغ تو را خدا نهاده بر دل
داغی که از دلم برون نیفتد

هر که دلش هوای کربلا کرد
نمی شود به موج خون نیفتد


تو به موج خون بیفکن ما را
نبود شکایتی دلدارا 
لک لبیک حسین یا مولا

(لک لبیک حسین یا مولا)

زندگی بی‌عشقت، که به جز خسران نیست 
عشق بی نام حسین، جز تَنی بی‌جان نیست

ای عشق بی همتا
ای حضرت دریا

بی تو هوای عاشقی ندارم
عشق بدون تو به جز هوس نیست

با تو رها شوم ز دام دنیا 
بی تو جهان من به‌ جز قفس نیست

به‌سرای تو سپردم سر را
که فدای شاه بی‌سر بادا
لک لبیک حسین یا مولا

(لک لبیک حسین یا مولا)