به فاطمه و ابیها
[ محمدحسین پویانفر ]به فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها وای مادر، بی تو تنهام پیغمبرم پدرته مولای من، شوهرته اربابِ من، پسرته (مادر منم نوکرتم)2 تو لحظههای بیکَسی تو کوچهی دلواپسی وقتی کسی نیست یادمون میای به دادم میرسی فقط تو عالم مادره که خیلی دَرکَم میکنه سفرهی مادر دورِ هم بچهها رو جمع میکنه
