باز تماشاییم

باز تماشاییم، عالم بالاییم
مادریم، مادریم، حضرت زهراییم
کعبه گذرگاه ماست، زینب هواخواه ماست
حسین الله ماست، حسین وای
خاک بر آیینه بود، عقده‌ی دیرینه بود 
زهرا میان قتلگه، شمر روی سینه بود 
ناله‌ی تو شنیدند، گیسوی تو کشیدند 
رأس مقدس تو را از پشت سر بریدند
در خیمه جنجال بود، بدتر ز گودال بود 
عدو میان خیمه‌ها در فکر خلخال بود 
رباب بیچاره شد، سکینه آواره شد 
خیر نبینی حرمله، حلق علی پاره شد 
به اشک ما می‌خندن، دنبال چی می‌گردن
می‌خوان سر شیرخواره رو، رو نیزه‌ها ببندن 
در خیمه جنجال بود، بدتر ز گودال بود 
عدو میان خیمه‌ها در فکر خلخال بود 
*****
کربلا، کربلا، قبله‌ی اهل ولا 
تخت شهنشاهی پادشه سر جدا 
قتلگاه، رفته به نی رأس شاه 
دوزخیان تاختند بر بدن پاک شاه 
اضطراب، اضطراب، زمزمه‌ی آب آب 
نیزه کند زمزمه وای ز حال رباب 
بوی سیب، بوی سیب، نغمه‌ی أَمَّنْ يُجیب
رقیه فهمیده است معنی شیب الخضیب 
اشاره، اشاره، عدو‌ کند نظاره 
بر تن دختر شاه لباس پاره پاره 
*****
واویلا، کربلا، دخت حیدر میون لشکر اعداء
داره میره سمت تل زینبی یکه و تنها
بی‌قرار با دلی زار، می‌ریزه روی سرش خاک شرربار
یکی خواهرو بگیره، روی تل داره می‌میره
چی می‌بینه، که برادر بی یاور زیر خنجر
ضربات نوک خنجر به گلو نیست میسر
داره می‌زنه به جای بوسه‌‌ی سبط پیمبر
می‌زنن با لگد و مشت، می‌کشن موی سر رقیه
کربلا سوخت، خیمه‌ها سوخت
 عمه هم سوخت، عمه هم سوخت
 معجرش سوخت، عمه هم سوخت 
زیر شمشیر غمش رقص کنان خواهم رفت 
حسین، حسین، حسین، حسین