شهی که بگذرد از نُه سپهر اختر او اگر غلام علی نیست خاک بر سر او بُوَد به روی زمین قصری از ریاض بهشت تبارک اله از این روضه ی مطهر او محبت شَه مردان مجو زِ بی پدری که دست غیر گرفته است پای مادر او