بازم غمه کوچه، روضه نفس گیر شد

بازم غمه کوچه، روضه نفس گیر شد 
اینجا همون جاست که، روضه نفس گیر شد 
امام حسن پیر شد

کوچه شده تیر و تار، ببخشن سادات 
پر شده از گرد و غبار، ببخشن سادات 

امام حسن سوخت جگرش، ببخشن سادات 
سیلی زدن به مادرش، ببخشن سادات 

وای واویلا

پرم سوخت وای 
حرم سوخت وای 
مادرم سوخت وای 
وای، واویلا 

---

مادر میزد ناله، حسابی بی حاله 
روضه‌ی اون کوچه، شبیه گوداله
 
شنید صدای بچه‌رو، ببخشن سادات 
گرفت راه کوچه‌رو، ببخشن سادات 

سیلی و مشت میزدش، ببخشن سادات 
به قصد کشت میزدش، ببخشن سادات
 
وای، واویلا 

---

امام حسن داد زد، بسه نزن نامرد 
دستشو بالا برد، سیلی محکم زد 

امام حسن زار و غمین، ببخشن سادات 
مادرش افتاده زمین، ببخشن سادات 

ناموسه حیدرو زدن، ببخشن سادات 
تو کوچه مادر و زدن، ببخشن سادات 

وای، واویلا