بازم غمه کوچه، روضه نفس گیر شد

بازم غمه کوچه، روضه نفس گیر شد
اینجا همون جاست که، روضه نفس گیر شد
امام حسن پیر شد

کوچه شده تیر و تار، ببخشن سادات
پر شده از گرد و غبار، ببخشن سادات

امام حسن سوخت جگرش، ببخشن سادات
سیلی زدن به مادرش، ببخشن سادات

وای واویلا

پرم سوخت وای
حرم سوخت وای
مادرم سوخت وای
وای، واویلا

---

مادر میزد ناله، حسابی بی حاله
روضه‌ی اون کوچه، شبیه گوداله

شنید صدای بچه‌رو، ببخشن سادات
گرفت راه کوچه‌رو، ببخشن سادات

سیلی و مشت میزدش، ببخشن سادات
به قصد کشت میزدش، ببخشن سادات

وای، واویلا

---

امام حسن داد زد، بسه نزن نامرد
دستشو بالا برد، سیلی محکم زد

امام حسن زار و غمین، ببخشن سادات
مادرش افتاده زمین، ببخشن سادات

ناموسه حیدرو زدن، ببخشن سادات
تو کوچه مادر و زدن، ببخشن سادات

وای، واویلا