لم داده‌ام به تکیه‌گه لَن تَرانی‌ات

لم داده‌ام به تکیه‌گه لَن ترانی‌ات
من سخت راحتم که ندارم نشانی‌ات

اول تو از پیاله‌ی هستی چشیده‌ای
ما نیز مِی خوریم زِ جام دهانی‌ات

قنبر که خود لیاقتِ قنبر شدن نداشت
افتاد بین جذبه‌ی قنبر کشانی‌ات

علی علی علی علی علی مولا...

گیرم نبی نبود، وصیِ نبی که بود
فرمانروای بی‌بدل این اَریکه بود

مردی که همسرش به ملائک ملیکه بود
باید خدا شوی که بفهمی علی که بود

لم داده‌ام به تکیه‌گه لَن تَرانی‌ات
من سخت راحتم که ندارم نشانی‌ات

در پیری‌ات به جای خدا تکیه می‌زنی
وقتی رَوی به دوش نبی در جوانی‌ات

احمد به آفتابِ غدیرت رسیده است
ای باغِ من، فدای پیمبرِ رسانی‌ات

علی علی علی، علی علی علی...
****
من اوز عقیدمَه جُرَه، جانیمی قوربان وِرَرم
حسینی‌ام حیدری‌ام، بیر عمری دور چی نوکرم
حیدرَه نوکرلیجیمی، شاهلیغینان دَییشمَرم