به نام او هوالباقی به میدان میروی، ای اولین و آخرین ساقی من از اَبروت فهمیدم که هم جبّار و هم قهّار و هم رحمان و رزّاقی ابوالفضلی و عبّاسی تو هم استاد پیکاری و هم استاد اخلاقی جهان دارّالشفای توست که هم محشور، هم مشهور در انفاس و آفاقی وفا، غیرت، ادب تنها برای این مفهوم، در یک تن تنها تو مصداقی قواعد ریخته بر هم تو هم مقصود زُهادی و هم منظور عشاقی برای کُشتن مردم خدا داده به چشم تو عجب ابروی خلاقی برای کربلا رفتن به ما خیل گنهکاران فقط مشغول ارفاقی
عالی