دلم مسته علمداره
ببین با من چه‌ها کرده
شکوه شاه و درباره
یلی که بیهماورده
چشاش کابوس کفّاره
نگاش دوای هر درده
رخش، نور علی نوره
عیار مرد و نامرده
بدون مشک از میدون
به خیمه برنمی‌گرده
دلم مدیون چشماته اباالفضل
لبم مهمون دریاته اباالفضل
دل زینب، دل زهرا، اباالفضل
اسیر قدّ و بالاته
به تو گفتن عموجونم
تموم عشق ساداته
رقیّه تووی ویرونه
هنوزم گرم رویاته
غزال امّ‌عبّاسی
که عبّاس، اسم زیباته
به خیمه، قحطی آبه؛ واویلا
علی‌اصغر نمی‌خوابه؛ واویلا
فقط به خیمه‌ها جاری
فرات خون اصحابه
چه سرداری! چه سقّایی
که امر، امر اربابه
به دریا می‌زنه ساقی
علی میون محرابه
مثه تلاطم مشکه
برا مولاش بی‌تابه
چه جلالی! ایوالله
چه کمالی! ایوالله
چه شکوهی! ایوالله
چه جمالی! ایوالله
چه قیامی! ایوالله
چه مقامی! ایوالله
چه امامی! ایوالله
چه غلامی! ایوالله
نصرت اللهی! ایوالله
قدرت اللهی! ایوالله
آیت اللهی! ایوالله
دست ید اللهی! ایوالله
قمر حیدر! ایوالله
پسر حیدر! ایوالله
جگر حیدر! ایوالله
شیر نر حیدر! ایوالله
چه دلیری! ایوالله
چه نصیری! ایوالله
چه وزیری! ایوالله
چه امیری! ایوالله
به وفایت! ایوالله
به صدایت! ایوالله
به رضایت! ایوالله
به صفایت! ایوالله
